Ik kreeg gisteren via LinkedIn felicitaties voor het feit dat ik al 7 jaar voorzitter ben van Stichting Offline070. Nou…. daar ben ik he-le-maal niet blij mee. Laat staan trots op! Het is een stichting die ik namelijk he-le-maal nooit gewild heb!
Toen ik 7 jaar geleden in Den Haag, in Theater aan het Spui het Blog-Art festival met Karin organiseerde en we daarvoor subsidie ontvingen, werden we door de gemeente verplicht een stichting (Offline070) op te richten. Heel vreemd want zowel Karin als ik hebben een eenmanszaak. En ook vreemd omdat diezelfde overheid altijd roept dat creatievelingen vooral als ondernemers moeten handelen. Nou ja, dat deden we dus al! Maar diezelfde overheid verplichtte ons dus maar mooi zo’n softe er-gaat-geen-flikker-geld-in-om stichting te beginnen! Begrijp jij het nog? Wij ook niet!
Notarisje blij en wij 647,50 euro armer. Een stichting die we slechts 1 maal gebruikt hebben. Inderdaad ja, cultuur is een dure “hobby”.
Financieel zijn we goed bezig geweest, al zeg ik het zelf. Hoewel de meeste organisatoren eindigen met torenhoge schulden en het mega laat uitbetalen van de artiesten hebben wij dat allemaal super netjes afgehandeld. Dat creativiteit en financiën niet samengaan is gewoon gelul van een dronken aardbei.
Gedoe met belastingen…
Voor de stichting hadden we een zakelijk rekeningnummer nodig. Daarvoor betaalden we per kwartaal 35 euri alleen omdat pokkeding in stand te houden. Leuk toch zo’n bank?… NOT! Totdat we erachter kwamen dat een stichting ook zonder rekening kan, en zeker de onze waar geen duppie meer in omging. Kortom: opheffen die handel!
En ook kregen we gedonder met de Belastingdienst. 2 maal. De laatste keer was vanwege het feit dat ik 1 maal (vorig jaar in 2015) vergeten was de omzetaangifte voor de stichting te doen. Elke 3 maanden vulde ik op het online formulier netjes in dat ik niets had aan te geven. Nihil. En ook al doe je dat sinds 2010 op die manier, als je het één keer vergeet dan krijg je een aanslag van duizenden euro’s! Waar ze zo’n berekening vandaan halen, dat weet niemand en komt ook nooit iemand te weten, maar het gebeurt wel. Goeie lessen anti-stress zijn dat geweest, dat wel. Maar wat een gedoe en dat allemaal vanwege die domme stichting die wij never ever ooit gewild hebben!
Niet 1 maar 2 wethouders
Een festival hebben we nooit meer georganiseerd. Ook al bleek achteraf Blog-Art een groot succes te zijn, Gemeente Den Haag had naar ons toe altijd een wantrouwende houding aangenomen. Maar als je met je kop in alle kranten staat en het NOS Journaal op je eigen festival komt filmen dan weten de 2 wethouders toch maar mooi niet hoe snel ze bij je festival aanwezig moeten zijn. Ik hoor het de directeur van Theater aan het Spui nog zeggen: “nee er komen NOOIT 2 wethouders spreken”. Dus wel! Dezelfde directeur stuurde ons een email nadat we hem hadden laten weten dat VPRO De Avonden een interview met ons wilde:
hoe doen jullie dat…… te gek.
zitten jullie in de wereld draait door?
7 jaar later hebben we die lege Stichting Offline070 nog steeds. Het organiseren van een festival, dat kun je ons wel toevertrouwen. Maar er een enorme buzz omheen generen is eigenlijk nog wel het leukste. En het is iets dat ik, we, uhm soms wel missen…
Maar ons ermee feliciteren? Laat lekker zitten joh!
Geef een reactie