Alle auteursverenigingen, waaronder ook de Nederlandse BUMA, staan niet toe dat een componist een andere componist quote. Hiervoor moet betaald worden. Dus verzon de Duitse electronische componist Johannes Kreidler een ludieke actie om deze rare regel onder de aandacht te brengen. Hij componeerde het muziekstuk Stereo-Soundfile, 33 seconden in lengte, gebruik makend van 70.200 muzikale quotes.
Het doet me denken aan het geweldige album My Way van de Canadese artiest Akufen, die voor dat album alleen gebruik maakte van samples opgenomen van de radio. Heel korte, wat ze noemen micro-samples, fragmenten werden gebruikt en niets werd, zover ik weet, opgegeven. Waarom? Omdat niemand in staat is te achterhalen waar deze muziekstukken van afkomstig zijn. Ze zijn te kort.
Zelf vind ik dit ook een krankzinnige regel. En het heeft er bovendien voor gezorgd dat het gebruik van andermans samples in hip hop tegenwoordig nog nauwelijks toegepast wordt, omdat er simpelweg teveel geld voor wordt gevraagd.
Bij een micro-sample hoor ik eerder het karakter van een muziekinstrument, de klankkleur van een microfoon, een compressor, een bandrecorder, muziek-software, dan de ziel van de componist. Kortom: het is een zotte regel. Of beter: een Big Mac maakt nog geen koe.
(Rob Geboers bedankt!)
Geef een reactie