Nederland zoekt het al jaren in het buitenland. Onze mensen zijn niet goedkoop genoeg en dus doen we zaken met goedkopere landen. De zaken die we wel hier in ons kikkerlandjes produceren exporteren we maar wat graag. En we importeren dezelfde producten uit weer andere landen. Dat noemen we handel, het tegen geld laten circuleren van goederen.
Wat van ver komt, is lekker. Dat weten we maar al te goed. We smullen van alles wat Engeland en Amerika ons op het gebied van muziek brengt. Ook onze internetgoeroe’s halen we graag van ver. Voor heel veel geld willen we die lui lezingen horen geven.
Maar waar is toch onze eigenheid gebleven? Dat wat ooit typisch Nederlands was en niet door hele goedkope krachten in China geproduceerd wordt. Volgens mij zijn wij die eigenheid – noemden we dat vroeger niet cultuur? – compleet kwijtgeraakt.
Wooden Shoes made in China, dat idee. Het lijkt onschuldig, maar is het niet want het betekent het failliet van onze cultuur. Jarenlang werd de Nederlandse eigenheid in de verkoop gedaan. Wie dat goeie handel vindt, mag het zeggen.
Geef een reactie