Crisis, waar zit het geld?

Vorige week woensdag op de wekelijkse Opuh Koffie hadden we het over geld. Waar moeten we ons geld in pompen?

Niets garandeert de waarde van geld. Zelfs het kopen van een huis niet. Akbar vertelde dat. Ik was het met hem eens. Een huis op een verkeerde plek kan ineens in waarde dalen.

Beleggen in muziekinstrumenten misschien? Een oude Fender Strat uit 1968 brengt nu een enorm vermogen op. Maar ja, mega dure verzekeringen. En je wilt toch op zo’n gitaar spelen? Tricky business. Zo’n Strat laat je niet op het podium achter terwijl je backstage met je fans wat staat te ouwehoeren…

Ik dacht na.

En ineens werd het mij helder. Je kunt het beste in jezelf investeren!

In jezelf investeren hoeft vrijwel niets te kosten. Het enige dat nodig is, is tijd. Maar tijd kost toch geld? Ik vraag het me af. Is dat niet gewoon aangeleerd?

Als ik met mijn dochter naar het strand rijd, kost dat mij dan geld? Ik had die tijd ook kunnen investeren in werk dat resulteert in geld. Maar het kan best zijn dat ik onderweg een ingeving krijg. Of op het strand iemand ontmoet die met mij wil samenwerken. In ieder geval weet ik zeker dat ik een leuke dag met mijn dochter zal hebben. Zij blij en ik blij. En dat hoeft niet veel te kosten. Op een ijsje na misschien.

Hoe minder je verwacht, des te leuker het voelt. Alles is dan winst. Ook weer zoiets. Want ons is aangeleerd dat we doelen moeten stellen. Hoewel we ook weten dat sommige mensen heel ongelukkig worden wanneer het doel niet behaald wordt. Niet dat we geen doelen moeten stellen in het leven, natuurlijk niet. Maar het kan uit de hand lopen. Dat alles een doel op zich wordt. Dat we alles in geld proberen uit te drukken. Dat dat ons doel wordt.

Draai het eens om! Niet het geld is het doel, maar de weg ernaartoe wordt het doel. Ook al levert het niets op, dan nog blijf je met een indianen grijns op je gezicht doorgaan. Waarom? Omdat het leuk is!

Stel je bent muzikant. En je bent bang. Je bent bang dat je er nooit geld mee zult verdienen. Maar de angst dat anderen misbruik gaan maken van jouw muziek is nog groter. Dus wat doe je? Je zet je muziek niet online. De afgelopen jaren heb ik heel veel musici gesproken die die angst hadden. Geld en businessmodellen waren de onderwerpen die het snelst ter sprake kwamen.

Je kunt jezelf de vraag stellen: waarom maak ik eigenlijk muziek? Ik ga die vraag voor je beantwoorden.

Als ik aan vroeger denk, dan denk ik aan de muziek die ik thuis hoorde. Aan de violen van opa, zijn mooie piano met kaarsenhouders en het oude harmonium. Mijn vader had ook een harmonium. Lucht die door de pijpen geblazen werd.

Ik herinner mij gitaarles op de Stedelijke Muziekschool. Ferry Robers die een nieuw stuk muziek voor mijn neus zette. Met allerlei nieuwe akkoorden waarvan ik de liggingen moest uitzoeken. Pijn in mijn pols, eelt op mijn vingers. Jarenlang stug volhouden.

Live optreden. Zwaar werk. Zweten. Na afloop redelijk voldaan onderuit zaken, maar toch meestal voelen: het moet beter! En dan af en toe komt er een optreden langs waarbij je vliegt. Dat je er bijna niet bij bent. Dat alles vanzelf gaat. En de drummer van dat concert heeft het er dan jaren later nog over. Dat concert, weet je nog? Magie.

Waar het me brengt weet ik niet. Maar muziek brengt mij verder. Muziek brengt me plezier. En ik kan het niet stoppen. Ik moet die gitaren oppakken. Ze staan altijd onder handbereik. Een akoestische gitaar van een overleden vriend. Soms als ik speel denk ik aan hem. Die gitaar bracht hem verder. En mij ook. En blijft dat doen.

Ik neem mijzelf op. Ik publiceer mijzelf op mijn weblog. Er zit niets anders op. En door dat te doen heb ik een businessmodel, heb ik geld. Omdat het mij verder brengt dan ik van te voren heb kunnen bedenken. Mijn muziek veroorzaakt iets. Bij mijzelf en soms bij anderen.

Je kunt alleen jezelf zijn. Je kunt anderen niet veranderen, je kunt hun problemen niet oplossen. Maar je kunt hen helpen door gewoon jezelf te zijn. Want dat is wat ze willen. Ze willen zien dat je iets moois maakt. Ze willen zien dat je geniet. Want dat is goud waard.

(CC BY foto: Eneas)