De term bedroom pop valt tegenwoordig vaak als het gaat om het beschrijven van indie artiesten die het allemaal zelf doen, thuis zonder studio. Met een laptop of soms slechts een iPhone (lees: Steve Lacy van de band The Internet die oa meewerkte aan Kendrick Lamar’s album Damn).
Steve Lacy vertelde in een TED talk dat zijn manager een studio voor hem huurde. Waar hij vervolgens met zijn iPhone alles opnam zonder gebruik te maken van de aanwezige apparatuur. De man is op eigen titel goed voor een kleine 2 miljoen luisteraars per maand op Spotify.
Vroeger nam ik letterlijk mijn eigen songs vanaf mijn bed op met mijn 4-sporen cassetterecorder. Ooit een stel vrienden gekocht bij Stuut & Bruin in Den Haag. Ik gebruikte er soms een Boss DR-220a Dr. Rhythm drumcomputer bij die ik van een vriend leende. Mijn gitaar plugde ik rechtstreeks in. En voor basjes en aanvullende geluiden gebruikte ik mijn Yamaha DX100 synthesizer. Bedroom pop avant la lettre, gewoon omdat het niet anders kon.
Tegenwoordig zijn er veel artiesten die opnieuw zo’n 4-sporen cassetterecorder gebruiken vanwege het imperfecte lo-fi geluid. Artiesten zoals Mac DeMarco en Ariel Pink. Ik snap dat wel, ik wordt tegenwoordig ook helemaal niet warm meer van een prachtig uitgebalanceerd studiogeluid. Het is mij te netjes, het klinkt te vlak.
Ik maak heel veel notities van wat ik doe en wil gaan doen nu ik mijn debuutalbum aan het maken ben. Zodoende noteerde ik dit:
Laat het niet te perfect klinken.
Het thuis opnemen nam een vlucht dankzij de uitvinding van de 4-sporen cassetterecorder maar is natuurlijk nog veel ouder. De Esher demo’s die aan de speciale editie van het White Album van The Beatles zijn toegevoegd, werden in 1968 in George Harrisons bungalow in het Engelse dorpje Esher opgenomen. John Lennon als Paul McCartney hadden thuis ook opname-apparatuur staan. Een paar jaar eerder nam Brian Wilson van The Beach Boys thuis op. De man was een kluizenaar. Het leverde ondermeer het album Smiley Smile op.
Todd Rundgren is ook iemand die diverse solo albums heeft gemaakt waarbij hij zelf alle instrumenten inspeelde. Hij bouwde ook altijd zijn eigen studios thuis. En werkt met dezelfde software als ik, Propellerhead Reason.
De popgeschiedenis staat bol van de zelfdoeners en thuisproducties. Soms lukt er iets thuis wel wat in de studio niet lukt. Zo kreeg Bruce Springsteen de songs van zijn album Nebraska in de studio niet goed. De opnames met de E-Street Band waren minder dan de demos die hij thuis met zijn 4-sporen cassetterecorder opgenomen had.
Tegenwoordig wordt de laptop gebruikt voor het opnemen van muziek. Al sinds 2003 gebruik ik geen logge desktopcomputers meer. De laptop maakt me mobiel. En ook ’s avonds vanaf de bank kan ik nog wat rommelen aan de liedjes.
Ik kan het allemaal zelf. En heb ook geen label nodig, ik zet het zelf wel op Spotify en Apple Music enzo. De promotie kan ik ook prima zelf doen. Wat is er nou leuker dan dat de maker zelf je een berichtje stuurt?
Dat berichtje laat nog even op zich wachten. Pas over een paar maanden is mijn debuutalbum klaar. Ja dat wordt wat!
Geef een reactie