Sinds de start van mijn muzikale toko Melodiefabriek in 2003 werk ik nauw samen met het innovatieve Zweedse muzieksoftwarebedrijf Reason Studios (voor de naamsverandering Propellerhead genoemd). Recentelijk maakte ik een paar patches voor hun nieuwe product Friktion, een virtueel instrument dat strijkersklanken simuleert via de modelling techniek. De klanken bestaan dus niet uit samples maar worden geheel softwarematig gegenereerd. Friktion is enorm levendig van toon en misschien wel de allermooiste simulatie voor strijkers tot nu toe. Hoor bijvoorbeeld hoe prachtig deze cello klinkt:
Maar je kunt er nog verder mee gaan dan het nabootsen van klanken. Dat is het fraaie van de modelling techniek, je kunt er ook totaal nieuwe klanken mee creëeren. Bijvoorbeeld een strijkersklank met meer boventonen, of juist minder dan het echte instrument. Je kunt ook de bijgeluiden van de strijkstok vergroten of juist verminderen. Of wat te denken van het veranderen van de klankkast? De klankkast bepaalt in grote mate de resonantie van de frequenties van het instrument. Dus als we die klankkast veranderen krijgen we andere toonkleuren. Friktion biedt mogelijkheden te over om nieuwe geluiden te bouwen die voelen als akoestische instrumenten maar toch Echt Nep zijn. Voor een klankenbouwer zoals ik is dat smullen geblazen!
1-vinger sequenzen
Sinds kort ben ik begonnen met het ontwerpen van sequenzen voor Friktion. Reason, dankzij de Combinator module, biedt mij de mogelijkheid om patronen te programmeren die je in een bepaalde toonsoort en toonladder omhoog en omlaag kunt transponeren. Ook kun je eenvoudig bepaalde instrumenten aan- en uitzetten.
Laat ik een voorbeeld geven. Ik heb een patch gebouwd met vier instrumenten (contrabas, cello, viola en viool) die alle vier hun eigen muzikale patronen spelen. Op basis van slechts drie noten en het activeren en deactiveren van de vier instrumenten kon ik in een handomdraai een gevarieerd stukje muziek bouwen, zie de video hieronder. Ik stel me voor dat zoiets heel handig is voor mediacomponisten.
Bij deze sequens, Running Away, zie ik beelden voor me van een persoon die wegrent of bijvoorbeeld ter paard op de vlucht slaat.
Dankzij de prachtige klankkleur komt de emotie ook echt binnen. De opwekking is kunstmatig maar de emoties die het opwekt zijn echt.
Het is een nieuwe vorm van componeren en sounddesign wat mij betreft: het ontwerpen van transformerende sequenzen. Een enkele patch kan zo de rijkdom van een sequens én de uitvoering bevatten. Het stelt de eindgebruiker in staat om heel snel een stuk muziek tot stand te brengen. Het is een soort instant composing.
Het is muziek, het is geluid en het is techniek. Samen gaan ze hand in hand voor het opwekken van emotie. Da’s mijn heilige drie-eenheid.
Geef een reactie