,want schilderen doe je toch ook niet door een vergrootglas?

Geschreven door

Mijn Haagse ‘appeltje’ laptop verhuis ik de laatste tijd regelmatig naar Brabantland. Vanwege de liefde. M’n appeltje doe ik een sleeve om, stop een koptelefoon in mijn Freitag, pak een klein zakrecordertje erbij in en that’s about it. Raap ken weer naar z’n meisje. Met zo’n nagemaakte trein van de NS (ja, sorry NS, maar mega storingen van een uurtje of 2 zijn we inmiddels al gewend).

Bij haar thuis, Raap Studio 2, gebruik ik geen externe speakers, alleen de ingebouwde laptop-speakers van het appeltje. Toegegeven: die klinken voor een laptop heel behoorlijk. En de laptop kan op schoot vanaf de bank of zelfs het bed in. Kortom: vrijheid!

Mijn laatste KlankBeeld project wit heb ik op deze manier gemaakt. Gemixt op laptopspeakers dus. En dat beviel enorm.

Zodra je onder niet perfecte omstandigheden gaat werken (en perfect is het dus nooit, hoe duur en dik je studio ook is) vallen details weg, ga je minder inzoomen op die perfecte bassdrum of een ruisje of brommetje hier en daar. Kortom: je gaat sneller werken, met de grote lijnen in het vizier. Details kunnen altijd later nog (vandaar de hoofdtelefoon, wat soms toch nodig blijft).

Even terug in de tijd. Zo’n 20 jaar geleden werkte ik al met computers. Blind te starend op noten die op, voor of achter het streepje hingen. De grid, het lijntje wat de absolute timing aangeeft. Een van de stomste uitvindingen ooit. Want het lijntje is niet goed. Het lijntje heeft geen groove, een groove zit om de lijn en er never nooit op! En bovendien is Het Staren Naar Het Scherm ook niet altijd even creatief te noemen. Je kunt beter je oren gebruiken dan naar zo’n stom lijntje kijken. Maar geloof mij: ik heb gasten meegemaakt die beweerden dat het ‘fout’ was omdat sommige noten niet op de lijntjes lagen. Ik stond erbij en keek erna. Het enige wat ik kon zeggen: maar het klinkt goed!

Het draait never nooit om de spullen. Laten we het daar maar op houden. Mixen op de speakers van de MacBook Pro gaat prima. En als het daarop niet goed klinkt, dan is het gewoon niet goed.

En oh ja, schilderen doe je toch ook niet door een vergrootglas? (*)

Update: * = of misschien toch wel…

Abonneer je op mijn berichten

Bepaal zelf de frequentie waarin je mijn artikelen wilt ontvangen (direct, dagelijks of eens per week). De link om dit in te stellen vind je in de bevestigingsmail.

Reacties

8 reacties op “,want schilderen doe je toch ook niet door een vergrootglas?”

17 september 2008
Rob
….maar ook niet door een brievenbus! :)
Beantwoorden
18 september 2008
gurdonark
A 12 year old taught me how to “paint” on-line with a magnifying glass. He set up MS Paint. Then he zoomed in on one part of the screen. Then he painted. Then he zoomed out. Voila! A magnifying glass painting.
The tool can be important, I suppose. But I think there is much to be said for finding how to make the most of the tools at hand.
Beantwoorden
18 september 2008
eF-eM
was dat niet ‘ de kracht van de improvisatie zit in de beperkingen’?
aan de andere kant. er zijn schilders die een vergrootglas gebruiken.
Beantwoorden
18 september 2008
Marco Raaphorst
hey guys. anything goes. there are no rules. please ignore what I am saying here. there might be a momentary in truth in it, but not for ever :-)
Beantwoorden
19 september 2008
gurdonark
@marco your journal is always a good read, because you set out a lot of truths in it, as you see them.
Beantwoorden
19 september 2008
Marco Raaphorst
@robert: thank you!
Beantwoorden
23 september 2008
Maurice
Goeie tekst weer.
Het lijntje heb je overigens wel nodig, juíst om er net omheen te spelen. Maar ’t moet natuurlijk geen doel op zichzelf worden.
Beantwoorden
23 september 2008
Marco Raaphorst
@Maurice: ik heb geen visueel lijntje nodig om daar omheen te spelen hoor. Hooguit een click track. Lijntje is puur visueel, voor de ‘analyse’.
Beantwoorden