“Ik ben ff door mijn huis aan het lopen met de laptop”

Het is maart 2008 en vanuit de studio van de RVU in Hilversum bellen we een paar van mijn vrienden en kennissen op. Ik ken ze via Flickr. Het zijn Haagse fotografen. Bert Kommerij vraagt ze naar hun internetgedrag. Hij zit in de droog klinkende spreekruimte.

“Beschrijf eens hoe je huis eruit ziet?”

Want de luisteraar kan immers niets zien.

Radiomaker Willem Davids zit aan de knoppen en ik zit naast hem te luisteren. Bert laat lange stiltes vallen nadat de persoon aan de andere kant van de lijn helemaal uitgesproken lijkt te zijn.

Want soms komt er nog iets moois op ’t end.

“Hallo zijn jullie daar nog?”

Ik neem de gesprekken mee naar huis en maak een korte versie van iets dat later op 9 grote schermen tijdens Beamlab in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam te horen en te zien zal zijn. De audio is dan voorzien van een stroom aan stilstaande foto’s van mensen die achter laptops zitten en met hun smartphones in de weer zijn. Zij en hun media-apparaten. Omdat wij ons erin herkennen.

https://soundcloud.com/raaphorst/xtv

Het is voor mij een nieuwe vorm van taal, ritme, muziek en een nieuwe vorm van podcasting.


Ontvang mijn blogposts per e-mail

Je kunt de frequentie hiervan zelf instellen.


Reacties

9 reacties op ““Ik ben ff door mijn huis aan het lopen met de laptop””

  1. Tof, Marco! (ook dat beeld wat je als achtergrond hebt gebruikt. erg grappig!) Ben wel benieuwd hoe deze mensen nu tov het web en sociale media staan en of hun mening is veranderd…

    1. Ik had toen een Sony smartphone maar alleen om er foto’s mee te kunnen maken. Hoewel ik in die tijd wel even een tijdje internet op de mobiel gebruikte, het beviel me maar matig. Er waren veel storingen. Ik ben in die tijd ook maandenlang van Twitter afgeweest. Vond het teveel afleiden. Ik kwam Twitteraars tegen die vertelden dat ze me misten. En ben kort daarna weer online gegaan.

      In die tijd had je de keuze, nu is het allemaal heel vanzelfsprekend en bijna een kwestie van moeten. Uiteindelijk is het een beetje een verlengstuk van wie we zijn. Net zo goed als een fiets of een auto dat is. Of een gehoorapparaat.

      1. “In die tijd had je de keuze, nu is het allemaal heel vanzelfsprekend en bijna een kwestie van moeten.”

        Dat moeten vind ik wel vervelend hoor. Gelukkig moet niet alles. Twitter oké, Facebook: liever niet.

        1. Op zich is dat moeten nog relatief. Je kunt ook zonder telefoon. Of zonder huis. Vaak staat het moeten gelijk aan willen. We doen het allemaal zelf en willen dat ook echt allemaal. We hebben er lol in.

          Vroeger zaten we allemaal met een emmertje en een schepje met de gulp open in een zandbak. Nu zitten we met een smartphone in de hand. Tja… :)

          1. Hehe… ja. Smartphone als speelgoed. Maar niet in het zand steken, daar kan ie niet tegen. Overigens zou ik wel zonder mobieltje kunnen, niet zonder huis.

  2. Heel aardig en als vernieuwend genre veel mee te doen, ook over andere onderwerpen. Maar ik zou dan niet de term podcast gebruiken. Een podcast slaat voor mij op de manier waarop audio wordt gedistribueerd, door middel van downloads. Maar velen luisteren tegenwoordig via streams, zoals radio, Spotify en Soundcloud. En jij maakt meestal korte mini-docu’s met muziek. Denk eens aan een nieuwe term die meer de inhoud en vorm dekken, bijvoorbeeld een ‘audio-short’?

    1. Ja ik snap wat je bedoelt. Podcast is natuurlijk een term voor distributie. Maar het is ook een term die een beetje breder getrokken kan worden. Dat is een beetje waarom ik het in mijn blogposts betrek.

      Maar een nieuw woord dat het geheel wat beter neerzet is wel een slimme truc inderdaad. Dank! Audio-short is aardig maar wat te weinig Wim T. Schippers en wat te weinig Willem de Ridder. Gespreksnoten? Taalruis? Praatzang? Ritmetaal? Gemelodiet? …

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.