Het is 1990 en met componist, gitarist, zanger Quintus Kessler (RIP) begin ik twee bands: Xangô en Wouldn’t You? De eerste is bedoeld voor in de kroeg, een Braziliaanse band. De tweede focust zich op studiowerk. Quintus is in het bezit van een Atari 1040ST computer en een heel rack aan synthesizers, samplers en drummachines. In Studio BGM in Voorburg nemen we met mijn vriend en technicus Conno van Wijk een demo met 3 tracks op. We laten een serie kopieën op cassette maken met een zwart wit hoesje er omheen.
De demo willen we voorleggen aan een producer. Maar wie? Quintus weet het niet maar ik wel: Hans Vermeulen. Quintus heeft zo vanaf zijn 13e de hele wereld over gezworven en heeft ondermeer een paar jaar in Rio de Janeiro gewoond. Logisch dus dat je dan totaal niet op de hoogte bent van het Nederlandse muziekcircuit.
Het kostte weinig moeite om een afspraak met Hans te maken. Een afspraak die bij hem thuis in Bussum plaatsvindt. In de woonkamer hangt een parachute als plafonddecoratie. Quintus en ik spreken over onze liefde voor Steely Dan, Braziliaanse muziek en onze plannen. Hans vertelt dat er geen volk is dat muzikaler is dan het Braziliaanse volk. Vanwege het harmonische vernuft en de ritmiek. En zo is het!
Hans zijn muziek is mij bekend. Zijn True Love That’s A Wonder (met die Wonder-lijke taalfout) en The Eyes of Jenny. En ik ben een groot liefhebber van zijn geweldige stem en zijn gelikte producties. Vandaar mijn voorkeur voor hem als producer.
Tijd om de demo te beluisteren. We lopen naar zijn werkkamer waar een geluidsinstallatie staat. Hans zit dicht op de boxen en wij zitten een paar meter achter hem. Tussen ons in staat een soort uitgeholde boomstam die als mega asbak dient. De cassette wordt zonder onderbreking in één keer beluisterd. Drie eigen nummers van Quintus en mijzelf. Een lied wordt door mij gezongen, Quintus zingt er twee. Het hoofd van Hans schudt ritmisch wat op en neer tijdens het luisteren. Als nummer drie Letters Without End is afgelopen, draait Hans zich om en spreekt de legendarische woorden: “Dit vind ik te gek, dit wil ik wel produceren!”
Vervolgens zien we Hans af en toe bij ons in de studio. De studio bevindt zich in een achterruimte van coffeeshop Miami in de Zoutmanstraat, Den Haag. Hans luistert naar de nieuwe dingen waar we mee bezig zijn. Het is altijd genieten als Hans langskomt. Hij straalt rust uit en vertelt prachtige verhalen over muzikanten en Nederlandse studios.
Helaas loopt mijn samenwerking met Quintus niet zo gesmeerd en ik besluit om ermee te stoppen. Tot een platendeal met een originele productie van Hans Vermeulen komt het niet.
Een paar jaar later zit ik met de Tilburgse band MAM in de studio. We zijn op zoek naar een nieuw label en hebben wat muzikaal advies nodig. Ik stel voor om Hans te bellen. Hij luistert naar onze muziek in de studio. Maar hij kan er volgens mij weinig mee, MAM wijkt teveel af van zijn muzikale focus. Kort daarna vertrekt Hans voor onbepaalde tijd naar Thailand. Nog een keer of wat kom ik hem tegen in Cafe De Bieb waar hij optreedt. Ik woon in die tijd letterlijk om de hoek in de Bilderdijkstraat. Af en toe spreek ik met Inge af, de -ex vriendin van Quintus. Zij heeft door de jaren heen een vriendschappelijk contact met Hans onderhouden.
Via Facebook heb ik af en toe contact met Hans. Op een dag zie ik op zijn profiel dat hij besloten heeft weer wat muziek te gaan maken. Hij heeft er zojuist nieuwe software voor aangeschaft: Reason. Met dit pakket werk ik ook, al jaren. Ik kan ermee lezen en schrijven en vertel Hans dat hij mij altijd om hulp kan vragen. Een paar maal doet hij dat. Mede hierdoor kom ik ook in contact met zijn zoon Tim die ook met Reason werkt. Tim en ik wisselen af en toe wat muzikale ideeën uit. Er ontstaat een voorzichtige samenwerking (zie noot).
En dan plotseling overlijdt Hans. Vandaag 9 november 2017. 70 jaar oud. Zo triest.
Rust zacht lieve man.
(en doe Walter Becker de groeten van me!)
Noot: de samenwerking met Tim Vermeulen resulteert in een gitaarpartij die ik voor de track Till That Day van Tim Treffers inspeel. Luister via Spotify:
Geef een reactie